Odczytywanie samogłosek jotowanych

Do samogłosek jotowanych należą: я ю е ё.

Odczytujemy je jak: "ja", "ju", "je", "jo" z podkreśleniem dźwięku "j" w następujących przypadkach:

1. Na początku wyrazu, pod akcentem,                             np: ясли-żłobek (jasli)

2. Po samogłosce,
np:пою-śpiewam (paju)

3. Po twardym lub miękkim znaku,
np:семья-rodzina (s’emja)

Inaczej samogłoski te interpretujemy po spółgłoskach:
*я (ia)- ’a
* ю (iu)- ’u
* е (ie)- ’e
*ё (io)- ’o

Oznacza to, że każda samogłoska jotowana zmiękcza poprzedzającą  spółgłoskę tracąc przy tym jotowość,

np: няня- niania (n’an’a), 
тётя- ciocia (t’ot’a)