Akcent i wymowa

Do samogłosek jotowanych należą: я ю е ё.

Odczytujemy je jak: "ja", "ju", "je", "jo" z podkreśleniem dźwięku "j" w następujących przypadkach:

1. Na początku wyrazu, pod akcentem,                             np: ясли-żłobek (jasli)

2. Po samogłosce,
np:пою-śpiewam (paju)

3. Po twardym lub miękkim znaku,
np:семья-rodzina (s’emja)

Inaczej samogłoski te interpretujemy po spółgłoskach:
*я (ia)- ’a
* ю (iu)- ’u
* е (ie)- ’e
*ё (io)- ’o

Oznacza to, że każda samogłoska jotowana zmiękcza poprzedzającą  spółgłoskę tracąc przy tym jotowość,

np: няня- niania (n’an’a), 
тётя- ciocia (t’ot’a)

 Na początku nauki należy powiedzieć kilka słów o akcencie. Jak wiadomo w języku rosyjskim występuje akcent ruchomy, tzn: może leżeć na dowolnej sylabie w słowie. Do tego może on przemieszczać się w wyrazie w zależności od osoby, do której  się odnosi, np: я могу- ja mogę (ja magu), ты можешь- ty możesz (ty możesz). Trzeba również pamiętać, że "ё" jest zawsze akcentowane. Moim zdaniem najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać jest to, iż "o" które nie jest akcentowane wymawiamy jak "a", np: я могу (ja magu). Rosjanie nie zaznaczają akcentu, dlatego też w rosyjskich książkach czy czasopismach rzadko spotyka się literę "ё", na jej miejscu jest "e", wypowiadame oczywiście prawidłowo. W podręcznikach do nauki języka akcent zaznaczony jest pionową kreseczką nad akcentowaną samogłoską, jednakże ja na potrzeby bloga będę zaznaczać go poprzez pogrubienie akcentowanej samogłoski, co było widoczne w powyższych przykładach.