Odczytywanie samogłosek jotowanych
Do samogłosek jotowanych należą: я ю е ё.
Odczytujemy je jak: "ja", "ju", "je", "jo" z podkreśleniem dźwięku "j" w następujących przypadkach:
1. Na początku wyrazu, pod akcentem, np: ясли-żłobek (jasli)
2. Po samogłosce,
np:пою-śpiewam (paju)
3. Po twardym lub miękkim znaku,
np:семья-rodzina (s’emja)
Inaczej samogłoski te interpretujemy po spółgłoskach:
*я (ia)- ’a
* ю (iu)- ’u
* е (ie)- ’e
*ё (io)- ’o
Oznacza to, że każda samogłoska jotowana zmiękcza poprzedzającą spółgłoskę tracąc przy tym jotowość,
np: няня- niania (n’an’a),
тётя- ciocia (t’ot’a)